"Kor nöqtə" iddiasız (bəlkə, bir az da darıxdırıcı) başlayıb çox maraqlı davam edən, tez-bazar bitərək oxucunun qanını qaraldan, oxunaqlı, fərqli, dəyərli romandır. Naiq Babayev sadə bir süjetlə nələr etmək mümkün olduğunu iki yüz qırx altı səhifədə çox gözəl göstərib, oxuduqca heyran qalırdım. Əhsən!

Mətndə xoşagələn bir bütövlük var, müəllif bir yerdə dediyini başqa yerdə unutmur, belə demək mümkünsə, obrazlar sözübütöv adamlardır. Söz demişkən, romanda arqo sözlərdən geninə-boluna istifadə olunub, zənnimcə, müəllif Şahmarın dilindən verilən hissələrdə obrazı daha yaxşı anlamağımız, daxili aləminə və düşüncə tərzinə daha yaxından bələd olmağımız üçün belə edib. Lakin bu, mənə elə gəlir ki, çox da uğurlu alınmayıb. Məncə, müəllifin öz dilindən verilən hissələrlə Şahmarın dilindən verilən hissələr arasında dərin uçurum olmalı idi, oxucu hansı hissəni oxuduğunu təhkiyənin neçənci şəxsin dilindən verilməyinə və jarqon ifadələrə görə yox, ciddi üslub fərqinə görə bilməli idi. Küçə uşağının dilindən nəql edilən əhvalatla yazıçı qələmindən çıxan bədii mətn arasındakı fərq arqo səviyyəsində olmamalıdır.

Digər xoşagələn cəhət müəllifin vaxtaşırı süjet xəttindən çıxıb müxtəlif ictimai-siyasi məsələlərə toxunmağı oldu. Bundan başqa, yazıçı əsərində maraqlı müşahidələr paylaşır, təsbitlər edir. Bunlar da çox gözəl idi, romana xüsusi rəng qatır, oxu zövqünü qatbaqat artırırdı. Ümumilikdə, romanı çox bəyəndim, ən xoşagəlməz cəhəti tez bitməyi oldu, hələ yüz səhifəlik söhbət qalmışdı, müəllif kitabı bitirdi. İndi səbirlə gözləyirəm ki, Naiq Babayev növbəti əsərini yazsın, oxuyum.

Kitab Parlaq İmzalar tərəfindən nəşr olunduğuna görə çap keyfiyyəti, biçimi, oxunma və daşınma rahatlığı, bir sözlə, kitabın fiziki göstəriciləri barədə danışmağa ehtiyac duymuram, bu məsələdə hər şey çox yüksək səviyyədədir.

Məncə, "Kor nöqtə" romanı çağdaş ədəbiyyatımızda kor nöqtədə qalmayacaq romanlardandır. Müəllifi təbrik edir, yaradıcılığının uğurla davam etməsini arzulayıram.