Bütün gənc müəlliflər kimi Rüstəm Şəfizadənin də problemi yaxşı redaktor tapa bilməməkdir, görünür. Kitab, demək olar ki, redaktə olunmayıb, korrektə də hakəza. Bu baxımdan mətni oxumaq bir az səbr tələb edir, bəzi yerlərdə axıcılıq pozulur, təkrara yol verilir və s. Ancaq bunlar gələcəyin uğurlu yazıçısı olacağına inandığım müəllifin qəbahəti deyil. Yəqin ki, Rüstəm bəy gələcək işlərində etibarlı redaktorla işləyib oxucularına tərtəmiz mətnlər verəcək, biz də ləzzətlə oxuyacağıq.

Redaktə-korrektə qüsurlarını nəzərə almasaq, deyə bilərəm ki, Rüstəm Şəfizadənin hekayələri oxunmağa layiqdir. Kitab obrazın dilindən verilən bir hekayə ilə başlayır. Burada müəllif obrazı deyil, obraz müəllifi təsvir edir, onun yaratdığı xəyali dünya və o dünyada özünün rastlaşdığı hadisələrdən danışır. Müəllif bəzi məsələləri bizim yaşadığımız dünya ilə müqayisə edərək obrazın dilindən dünyamızın müxtəlif problemlərinə işıq tutur. Kitabın başqa bir yerində artıq ölmüş iki insan arasındakı dialoq üzərindən irəliləyən hekayə vasitəsilə yaşayan insanların həyata baxışları, hadisələrə yanaşmaları götür-qoy edilir...

Mən kitab haqqında çox danışıb marağınızı öldürmək istəmirəm. Yəqin ki, sizə artıq məlum oldu ki, ədəbiyyatımıza yeni nəfəs gəlib, özü də iddialı nəfəsdir. Rüstəm Şəfizadənin gələcəkdə qələmini bir az da itiləyib bizə gözəl əsərlər verəcəyinə, hər yeni kitabı ilə bizi bir az da sevindirəcəyinə inanıram.

Gənc dostumuzu yeni kitabı münasibəti ilə təbrik edir, yaradıcılığında uğurlu yüksəliş arzulayıram. Ümid edirəm, bizi çox intizarda qoymadan növbəti kitabları ilə sevindirər.