Bu kitabın hətta mövzusu belə adamın üzünü güldürür: Gəncədə yaşayan üç yüz yaşlı vampirin başına gələn əhvalatlar.

Hadisələr pandemiya vaxtına təsadüf edir və əhvalatı bizə adını bilmədiyimiz baş qəhrəman birinci şəxsin dilindən nəql edir. O, vaxtaşırı donor dəyişən vampirə qan verməyə məcbur olur – niyə və necəsini kitabdan oxuyarsınız. Vampir də bu gənc oğlana yaşadığı üç yüz ildə başına gələnləri danışır. Roman həmin tarixdə yaşamış tarixi şəxsiyyətlər və hadisələrlə yaxşı əlaqələndirilir. Qısası, kitabı bəyəndim, hətta vaxt tapsam, ikinci dəfə də oxuyardım. Sizə də tövsiyə edirəm.

Əsər 2023-cü ildə "Teas Press" nəşriyyat evinin təşkil etdiyi "Gənclərin roman müsabiqəsi"nin qalibi olub (birinci yer).

Kitabın ən üstün cəhəti elə də böyük olmayan iddiasının öhdəsindən yaxşı gəlməsi, ən zəif cəhəti isə mətnin yaxşı işlənməməsidir. Belə ki, iki yüz il əvvəl yaşanmış hadisələri danışarkən qurduğu dialoqlar zamanəsinə yaxşı uyğunlaşdırılmayıb, seçilən sözlər qədimyanə deyil. Məsələn, vampir (Məlik Fəqan) təxminən iki yüz səksən il əvvəl başına gələn əhvalatı danışarkən "taxta platformanın üstünə çıxdım", yaxud "boltlardan birini açdım" kimi sözlər işlədir (nümunə çoxdur, sadəcə ikisini yazdım). Düzdür, o, bütün bunları müasir zamanda danışır, ancaq müəllif həmin dövrlərin dilinə bir az tarixilik qatsaydı, mətni oxumaq daha zövqlü olardı. Bu problem dialoqlarda da özünü göstərir.

Bundan başqa, bütün roman bədiilikdən uzaq, texniki cümlələrlə doludur. Müəllif bəzən məsələlərin məntiqi izahını verməyə çalışsa da (məsələn, vampir qanı içərkən o qan hara gedir, necə həzm olunur), bəzi yerlərdə ciddi xətalara yol verir. Duel səhnəsində tapançadan çıxan güllə iyirmi addım aralıda duran hədəfin qolunu bir neçə saniyə sonra sıyırır. Güllə bir neçə saniyədə iyirmi addımlıq məsafə qət etmir, əziz yazıçı!

Düşünürəm ki, romanı yaxşıca redaktə etmək, bir az qısaltmaq və bir az gözəlləşdirmək mümkündür.

Bir neçə xırda nüansı nəzərə almasaq, müəllifin intellektual bazası romanı zənginləşdirir, məsələn, tarixi hadisələrin uyğunluğu yaxşıdır, vampir niyə hamını dişləyib vampirə çevirmək istəmədiyini təkamül qaydaları ilə izah edir və sairə. Bundan başqa, müəllifin cəmiyyət, həqiqət, vicdan haqqında təsbitləri də könül oxşayır.

Müəllifin mətndə yumoru və ironiyası yüksək səviyyədədir: alqışlayıram.

Qərəz, xoşuma gəldi. "Solğun" romanı oxunmağa layiqdir. Bu münasibətlə Əşrəf Əşrəfovu təbrik edir, yeni əsərlərini səbirlə gözləyirəm.